Akwa­re­la jest tech­ni­ką malar­ską, w któ­rej arty­sta posłu­gu­je się far­ba­mi akwa­re­lo­wy­mi (far­ba wod­na o spo­iwie roz­pusz­czal­nym w wodzie) kła­dzio­ny­mi naj­czę­ściej na papie­rze – far­ba two­rzy cien­ką, prze­zro­czy­stą war­stwę, przez któ­rą prze­bi­ja kolor pod­ło­ża. Tech­ni­ka ta, wbrew potocz­nym prze­ko­na­niom, nie jest łatwa, wyma­ga dużej pre­cy­zji ze wzglę­du na trud­no­ści doko­ny­wa­nia poprawek.

Akwa­re­la wystę­po­wa­ła już w sta­ro­żyt­nym Egip­cie i Gre­cji, w rzym­skim malar­stwie ścien­nym, w kata­kum­bach wcze­sno­chrze­ści­jań­skich, a następ­nie już tyl­ko w ilu­mi­na­tor­stwie, skąd przy­ję­ła ją na krót­ko w XV wie­ku gra­fi­ka książkowa.

Roz­wój akwa­re­li jako tech­ni­ki samo­dziel­nej przy­pa­da na XVII – XIX wiek, szcze­gól­ny jej roz­kwit to 2 poło­wa XVII wie­ku w Anglii i XIX wiek w innych kra­jach euro­pej­skich. W Pol­sce akwa­re­la poja­wi­ła się w okre­sie oświe­ce­nia i jest popu­lar­na do dziś.

Zapra­szam Pań­stwa do zapo­zna­nia się z moimi pracami.